Klimat doliny Drawy nie odbiega zasadniczo od typowego w tej części Polski. Pewne różnice dają się jednak zauważyć.
Cała dolina rzeki, nachylona jest ku południowi, znajduje się w "cieniu opadowym" głównych wiatrów deszczonośnych i otrzymuje mniej wody niż północno-zachodnie skłony Pojezierza Pomorskiego. Spada tu rocznie około 590 mm opadu (60% w półroczu letnim, najwięcej w lipcu - 79 mm); średnio w roku jest 112 dni ze znaczącym deszczem, a 40 dni pogodnych.
Drawa jest typową rzeką krajobrazu młodoglacjalnego: łączy - zwłaszcza w górnym i środkowym biegu - liczne jeziora. Jeziora te spełniają rolę "buforów" odpływu i stosunkowo stabilnych źródeł zasilania rzeki w wodę. Rezultatem są stosunkowo małe wahania ilości wody przepływającej Drawą w różnych miesiącach roku.
Słabo zaznaczają się rezultaty ulewnych deszczów w zlewni, a hydrolodzy mówią o "dużej bezwładności rzeki". Zmiany przepływu można jednak nazwać małymi tylko w porównaniu z innymi ciekami, bo są one i tak większe niż najczęściej wyobraża sobie ten, kto nie jest wtajemniczony. Średni stosunek przepływu maksymalnego do minimalnego w roku wynosi dla Drawy około 3,2, co jest jedną z najniższych wartości w całym dorzeczu Odry.
Średnio Drawą w Drawinach przepływa ok. 20 m3 wody na sekundę (dla porównania - Wartą w Gorzowie około 200 m3/s, a Odrą w Gozdowicach około 500 m3/s). Przy wyjątkowo dużych powodziach przepływ wzrasta prawie czterokrotnie.
Konsekwencją stosunkowo równomiernego przepływu jest względna stabilność poziomu wody na rzece. Wahania poziomu wody w ciągu roku nie przekraczają najczęściej 35 cm, a różnice między poziomem w roku suchym i mokrym - 50 cm. Na dolnym odcinku rzeki najwyższe stany wody są między lutym a kwietniem, natomiast najniższe - w czerwcu i lipcu, wzrastając ponownie od sierpnia.
Interesująca jest
niezgodność momentu występowania najniższego stanu wody i minimalnego przepływu,
zaznaczająca się szczególnie późnym latem.
W sierpniu przepływ jest wciąż bardzo niski, a poziom wody rośnie wyraźnie. Jest to
rezultat zarastania koryta rzeki przez roślinność wodną, zmniejszającą czynny
przekrój koryta i wymuszająca jednocześnie podpiętrzenie wody.
Wzrost stanu wody wywołany rozwojem roślin w rzece może osiągnąć nawet ok. 30 cm, a więc jest tego rzędu, co zależne od czynników meteorologicznych wahania w cyklu rocznym.
Zimą powierzchnia Drawy zamarza bardzo rzadko. Jest to związane z odmiennym mechanizmem zamarzania cieków, niż stałych zbiorników wodnych. Woda w płynącej rzece jest ciągle mieszana i ma wszędzie jednakową temperaturę, bo nie może ustalić się tutaj typowe dla jezior "uwarstwienie termiczne", przy którym "gotowa do zamarznięcia" woda gromadzi się przy powierzchni.
W mroźne, bezchmurne noce najsilniej oddającą ciepło powierzchnią jest dno rzeki, i tam tworzy się lód zwany lodem dennym. Lód ten wypływa ku powierzchni w formie gąbczastych bryłek, niesionych prądem, obijających się o siebie i zbijających w krążki średnicy 0,3-3 cm.
Taki niesiony z prądem lód jest najczęściej spotykanym na Drawie. Stwarza on kłopot energetykom obsługującym elektrownię w Kamiennej, bo potrafi zatkać przepusty turbin (tzw. zjawisko "gęstej wody"). Stanowi jednocześnie ważny czynnik ekologiczny; powstając niszczy roślinność porastającą dno rzeki.
Równocześnie z lodem dennym od wychłodzonych brzegów wyrastają na wolną powierzchnię wody najpierw igły, a potem warstewka lodu brzegowego. Stała pokrywa lodu może utworzyć się tylko wtedy, gdy lód płynący z prądem zatrzyma się i połączy z narastającym od brzegów, co ma miejsce tylko podczas najdłuższych okresów mrozów. Zlodzenie Drawy następuje w takich przypadkach od ujścia w górę rzeki (Noteć zamarza wcześniej) i szybko ustępuje podczas odwilży.
Drawa w swym dolnym biegu wciąż jeszcze należy do najczystszych rzek w kraju.
Większość hydrotermicznych i biologicznych wskaźników mieści się w zakresie odpowiadającym I klasie czystości wody. O zakwalifikowaniu rzeki do II klasy decyduje lekko alkaliczny odczyn wody (pH ok. 8,0). Jest to jednak zjawisko naturalne.
Normy I klasy czystości przekracza też nieznacznie stężenie fosforanów i - okresowo - zawartość bakterii (miano coli). Główne zagrożenie czystości wód dolnej Drawy - ścieki komunalne z Drawna - zostało ostatnio znacznie ograniczone po wybudowaniu tam oczyszczalni.